Top 5 biomarkers voor longevity: Wat moet je meten voor een lang en vitaal leven?

Een lang en gezond leven is geen kwestie van geluk. Wetenschap toont aan dat het meten van specifieke biomarkers (biologische meetwaarden in je bloed) je waardevolle inzichten kan geven in je huidige gezondheid én je risico’s op chronische ziekten. Als je regelmatig de juiste biomarkers monitort, kun je tijdig bijsturen met voeding, levensstijl of suppletie. Hieronder bespreken we de top 5 biomarkers voor longevity inclusief de optimale waardes.

 

1. Nuchtere insuline

Waarom belangrijk?

Insulineresistentie(HOMA-IR) is een van de belangrijkste oorzaken (Wat is het en waarom is het een van de belangrijkste oorzaak) van veroudering, metabool syndroom en chronische ziekten zoals diabetes type 2, hart- en vaatziekten en zelfs dementie.

Optimale waarde:

< 6 mIU/L

Let op: zelfs binnen de "normale" laboratoriumranges (tot 24 mIU/L) kun je al verhoogd risico lopen.

Wat kun je doen?

Beperk toegevoegde suikers, eet voldoende eiwitten en beweeg regelmatig (vooral krachttraining en wandelen na maaltijden).

2. hs-CRP (high-sensitivity C-reactive protein)

Waarom belangrijk?

Hs-CRP is een marker voor systemische ontsteking. Chronische lage graad ontsteking ("inflammaging") is sterk geassocieerd met vroegtijdige veroudering en ziekten als atherosclerose en Alzheimer.

Optimale waarde:

< 0.5 mg/L (lage risicozone)

Waarden >1.0 mg/L duiden op verhoogde ontsteking.

Wat kun je doen?

Zorg voor voldoende omega-3, goede slaap, vermijd chronische stress en overgewicht.

3. Omega-3 index

Waarom belangrijk?

De verhouding tussen omega-3 en omega-6 vetzuren speelt een grote rol in ontsteking, hartgezondheid en celmembraanstabiliteit. Een hogere omega-3 index is geassocieerd met een lager sterfterisico.

Optimale waarde:

8–12% (bij voorkeur richting de 10%)

Wat kun je doen?

Eet 2-3x per week vette vis (zoals wilde zalm, haring of sardines) of overweeg een kwalitatief omega-3 supplement.

4. ApoB (Apolipoproteïne B)

Waarom belangrijk?

ApoB is een sterkere voorspeller van hart- en vaatziekten dan LDL-cholesterol. Elke atherogene (slagader-verstoppende) lipoproteïne draagt precies één ApoB-molecuul, waardoor dit een nauwkeurige marker is.

Optimale waarde:

< 80 mg/dL voor mensen met gemiddeld risico

< 60 mg/dL voor mensen met hoog risico of familiegeschiedenis

Wat kun je doen?

Verbeter je vetstofwisseling via een mediterraan (wat is het?) dieet, meer beweging, afvallen (indien nodig) en eventueel medicatie of suppletie in overleg met een arts.

5. HbA1c (gemiddelde bloedsuiker over 3 maanden)

Waarom belangrijk?

HbA1c is een indicatie van je gemiddelde bloedsuikerwaarden. Chronisch verhoogde glucose versnelt veroudering via glycotoxische schade en verhoogt het risico op hartziekten en cognitieve achteruitgang.

Optimale waarde:

4.8% – 5.2%

Bij >5.4% is er al sprake van verhoogd risico op metabole ontregeling.

Wat kun je doen?

Eet minder bewerkte koolhydraten, verhoog je vezelinname, slaap voldoende en eet binnen een tijdsbeperkt eetraam (intermittent fasting).

Conclusie

Deze vijf biomarkers zijn essentieel om je biologische leeftijd, metabole gezondheid en risico op ouderdomsziekten in kaart te brengen. Door ze regelmatig te meten en te optimaliseren, investeer je actief in je gezondheidsspan — hoe lang je in goede gezondheid leeft.

Bij BioBlue helpen we je om deze biomarkers eenvoudig en betrouwbaar te testen via onze bloedtest-abonnementen. Zo krijg jij inzicht in je gezondheid, nog voordat klachten ontstaan. 

Bronnen & citaten

• Attia, P. (2023). Outlive: The Science and Art of Longevity. Penguin Random House.

• Hyman, M. (2020). The Pegan Diet: 21 Practical Principles for Reclaiming Your Health. Little, Brown Spark.

• Patrick, R. (2021). Omega-3 index and longevity. FoundMyFitness Podcast.

• Sniderman, A. D. et al. (2019). Apolipoprotein B versus LDL-C and non-HDL-C. JAMA Cardiology, 4(10), 1032–1033.

• Ridker, P. M. et al. (2000). C-Reactive Protein and Cardiovascular Risk. NEJM, 342, 836–843.

• Monnier, L. et al. (2006). HbA1c and oxidative stress. Diabetes Care, 29(2), 455–457.